کتاب هجدهم برومر لویی بناپارت

کارل مارکس، زاده ی 5 می 1818 و درگذشته ی 14 مارس 1883، فیلسوف، جامعه شناس، تاریخ دان و اقتصاددان آلمانی و از تأثیرگذارترین اندیشمندان تمام اعصار بود.مارکس در شهر تریر، دوره ی دبیرستان را به پایان رساند و در دانشگاه بن به تحصیل رشته ی حقوق پرداخت. او یک سال بعد به برلین رفت و در دانشگاه آن شهر در رشته های فلسفه و تاریخ به تحصیل ادامه داد. مارکس در سال 1841 با ارائه ی تز دکترای خود درباره نویسنده کتاب ی اختلاف فلسفه ی طبیعت دموکریتوس و اپیکور، تحصیلات دانشگاهی خود را به روش مکاتبه ای در دانشگاه ینا به پایان رساند. او به امید آن که بتواند در دانشگاه بن تدریس کند به آن شهر رفت ولی دولت پروس، اجازه ی این کار را به او نداد. مارکس پس از این به روزنامه ی لیبرال های جبهه ی اپوزیسیون شهر کلن پیوست و به عنوان عضو ارشد هیئت تحریریه مشغول به کار شد.مارکس مبارزه ی عملی، سیاسی و فلسفی را به همراه دوست نزدیکش، فردریک انگلس آغاز کرد و با او بود که یک سال پیش از انقلاب های 1848، «بیانیه ی کمونیست» را به رشته ی تحریر درآورد. او در این سال ها با محیط دانشگاهی و ایده آلیسم آلمانی و هگلی های جوان قطع رابطه کرد و به مسائل جنبش کارگری اروپا پرداخت. مارکس از ابتدا در انجمن بین الملل اول که در 1864 تأسیس شد، فعالیت کرد و سرانجام دبیر این انجمن شد. او اولین جلد کتاب مشهورش، سرمایه، را در 1867 منتشر کرد.