کتاب مائو

قبل از اینکه من تو را ببینم تصور نمی کردم که ممکن است که من نسبت به یک مرد تمایل پیدا کنم و یقین داشتم تا روزی که زنده هستم هیچ مردی در نظرم قابل دوست داشتن نخواهد بود، ولی تو در من چیزهایی را که نهفته بود بیدار کردی و به من فهمانیدی که هنوز یک زن هستم و می توانم با یک مرد زندگی نمایم. مردی که من می توانم با او زندگی کنم تو هستی و غیر از تو هیچ مرد قادر نیست مرا جلب کند و در من تمایل به وجود آورد و به همین جهت، بعد از این که تو به قتل رسیدی من خواهم مرد، یعنی خود را خواهم کشت.

مائو عاشق مادر واقعی اش بود. او هیچ کس را به اندازه مادرش دوست نداشت. مادر مائوزن صبور و فهمیده ای بود که به قول مائو هرگز دستش را به روی فرزندانش بلند نکرد. مائو صورت گرد و لبهای شهوانی و نیز چشمان آرام و خونسرد خود را از مادرش به ارث برده بود.

روش کار به این ترتیب بود که مائو باید به خانه معلم می رفت و نزد او متون کلاسیک کنفوسیوسی را می خواند. این کتاب ها بخش عمده ای از برنامه درسی بچه های چینی را به خود اختصاص داده بود. برای اکثر بچه ها فراگیری و حفظ این کتابها عمل بسیار دشواری بود. اما مائو قدرت حافظه فوق العاده ای داشت و به راحتی از عهده این کاربر می آمد. همکلاسی های مائو از وی به عنوان پسری با پشتکار که مطالب مشکل درسی را از حفظ می خواند و مینوشت، یاد کرده اند. مائو که علاقه خاصی به تاریخ و زبان چینی داشت، شروع به فراگیری نثر نویسی، خطاطی و سرودن شعر کرد. سرودن شعر بخش مهم تحصیلات کنفوسیوسی به شمار می رفت. خواندن و مطالعه مبدل به میلی سوزان برای مائو شد.