نقد و بررسی کتاب فلسفه صورتهای سمبلیک – جلد دوم
صورت های سمبلیک مدتهاست که بزرگترین اثر کاسیرر در نظر گرفته شده است. او تمام منابع یادگیری گسترده ی خود را در مورد زبان و اسطوره، دین، هنر و علم – فعالیتها و ساختهای نمادین خلاقانه ی مختلفی که انسان از طریق آنها خود را ابراز کرده و شکل عینی قابل فهمی به این تجربه داده است، در این کتاب جای داده است.
این سه جلد به تنهایی (به جز سایر مقالات و کتابهای کاسیرر) سهم برجستهای در معرفتشناسی و قدرت انتزاع انسانی دارند. صورت های سمبلیک یکی از نقاط عطف فلسفه ی قرن بیستم است. با اقتباس از آثار تاثیرگذار ویلهلم دیلتای، نئوکانتیانیسم را به فلسفه ی جدیدی از فرهنگ تبدیل کرد. جلد دوم، در مورد تفکر اسطوره ای، لایه های اساسی را تحلیل می کند. ادراک و بیان و نیز ارتباط با دین و دیالکتیک با سایر اشکال، اساسا زبان و هنر.
وسعت فکری این کتاب قابل توجه است. شروع بحث با مارتین هایدگر و مدیتیشن طولانی مدت هانس بلومنبرگ است. ما تازه شروع به درک اهمیت آن برای درک خود از قدرت تصاویر در ساخت زیبایی شناسی، خود و جهان سیاسی-اجتماعی کرده ایم. این کتاب بحثی را در جامعه شناسی فرانسوی آغاز می کند (امیل دورکیم، مارسل ماوس) که در نهایت در پیر بوردیو دوباره مطرح می شود، و این امروزه به عنوان مسیری پرمحتوا برای نظریه ی فرهنگی و انتقادی در نظر گرفته می شود (دروسیلا کورنل و کنت ام. پانفیلیو). در نهایت، این جلد همچنین زمینههای محکمی را برای نقد سیاسی نازیسم ارائه میکند – به ویژه: اسطوره ی قرن بیستم آلفرد روزنبرگ و کمپ من آدولف هیتلر – و همچنین ایدئولوژیهای توتالیتر در حال ظهور جدید.
این سه جلد به تنهایی (به جز سایر مقالات و کتابهای کاسیرر) سهم برجستهای در معرفتشناسی و قدرت انتزاع انسانی دارند. صورت های سمبلیک یکی از نقاط عطف فلسفه ی قرن بیستم است. با اقتباس از آثار تاثیرگذار ویلهلم دیلتای، نئوکانتیانیسم را به فلسفه ی جدیدی از فرهنگ تبدیل کرد. جلد دوم، در مورد تفکر اسطوره ای، لایه های اساسی را تحلیل می کند. ادراک و بیان و نیز ارتباط با دین و دیالکتیک با سایر اشکال، اساسا زبان و هنر.
وسعت فکری این کتاب قابل توجه است. شروع بحث با مارتین هایدگر و مدیتیشن طولانی مدت هانس بلومنبرگ است. ما تازه شروع به درک اهمیت آن برای درک خود از قدرت تصاویر در ساخت زیبایی شناسی، خود و جهان سیاسی-اجتماعی کرده ایم. این کتاب بحثی را در جامعه شناسی فرانسوی آغاز می کند (امیل دورکیم، مارسل ماوس) که در نهایت در پیر بوردیو دوباره مطرح می شود، و این امروزه به عنوان مسیری پرمحتوا برای نظریه ی فرهنگی و انتقادی در نظر گرفته می شود (دروسیلا کورنل و کنت ام. پانفیلیو). در نهایت، این جلد همچنین زمینههای محکمی را برای نقد سیاسی نازیسم ارائه میکند – به ویژه: اسطوره ی قرن بیستم آلفرد روزنبرگ و کمپ من آدولف هیتلر – و همچنین ایدئولوژیهای توتالیتر در حال ظهور جدید.
درباره نویسنده کتاب ارنست کاسیرر
ارنست کاسیرر زادهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۱۸۷۴ ، درگذشتهٔ ۱۳ آوریل ۱۹۴۵ ، فیلسوف نوکانتی آلمانی و تاریخنگار فلسفهٔ غرب بود. او از شاگردان گئورگ زیمل و هرمان کوهن و استاد فیلسوفانی چون لئو اشتراوس و هانری کربن بود. او در بریسلاو آلمان متولد شد. در ۱۸۹۲ هنگامی که ۱۸ سال داشت، وارد دانشگاه برلین شد. در آنجا به درخواست پدر به تحصیل حقوق پرداخت ولی پس از چندی آن را رها کرد و فلسفه و ادبیات آلمانی خواند. وی سال ۱۹۸۴ در کلاس درس کانت زیمل حاضر شد، جایی که او با نوشتارهای کوهن دربارهٔ کانت آشنا شد. ازآن پس به دانشگاه لایپزیگ و سپس هایدلبرگ رفت، ولی دوباره به دانشگاه برلین بازگشت. کاسیرر زان پس به دانشگاه ماربورگ رفت – جایی که بلندآوازهترین نوکانتی یهودی قرن نوزدهم – تدریس میکرد و از ۱۸۹۶ تا ۱۸۹۹ زیر نظر کوهن به تکمیل رسالهٔ دکترای خود دربارهٔ تحلیل دکارت از دانش علمی ریاضی و طبیعی پرداخت. این کار بهعنوان مقدمهٔ اولین اثر کاسیرر تحت عنوان نظام فلسفی لایبنیتس در ۱۹۰۲ به چاپ رسید.

دیدگاهها
پاککردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.