نقد و بررسی کتاب تحول حکومت داری و فقه حکومت اسلامی
فصل اول «جریانهای مذهبی – سیاسی دهه ۲۰»: دهه بیست از بسیاری جهات امتداد دگرگونیهایی است که شالوده آن در پهلوی اول ریخته شده بود. رواج اندیشههای مادی جدید در ایران عصر رضاشاهی در دو چهره ماتریالسم دیالکتیک و نیز ایدئولوژی دولت مطلقه، تاثیر مهمی بر جریانهای مذهبی بر جای گذاشت.
در این بخش به مهمترین کانونهای مناقشه مذهبی – سیاسی در ابتدای دهه بیست در چند بخش پرداخته میشود: ۱- رواج بهائیگری ۲-کسروی و جنبشهای پاکدینی ۳- حکمی زاده و اسرار هزار ساله ۴- جریان اصلاحی – انتقادی
در این بخش به مهمترین کانونهای مناقشه مذهبی – سیاسی در ابتدای دهه بیست در چند بخش پرداخته میشود: ۱- رواج بهائیگری ۲-کسروی و جنبشهای پاکدینی ۳- حکمی زاده و اسرار هزار ساله ۴- جریان اصلاحی – انتقادی
دو دیدگاه قابل تشخیص بین علمای دینی شیعه در دهه بیست وجود داشت، سنت حاکم بر حوزه علمیه و اندیشههای انتقادی/اصلاحی، هر چند این دو جریان نسبت به هم نقدهایی داشتند، اما در مقابل منتقدین مواضع روشنی اتخاذ میکردند. البته در چهار چیز هم داستان بودند: ۱- مبارزه با استعمار ۲- مبارزه با مذاهب و گرایشهای انحرافی ۳- مبارزه با استبداد و قوانین موضوعه ۴- دفاع از حکومت اسلامی و قوانین شرعی.
فصل دوم «گذار به حکومت اسلامی»: نیروهای مذهبی، ناکارآمدی دولت را ناشی از سرکوب مذهب و توجه به قوانین وارداتی و سکولار میدانستند و بر عکس، مخالفان مذهب رسمی نیز ناکارمی دولت را ناشی از ماهیت مذهب شیعه دانسته و چنین میاندیشیدند که پیشروان مشروطه خواهی به خطا مشروطه را در بغل شیعه جا دادند.
در ادامه دیدگاه وی در دو بخش مورد بررسی قرار می گیرد: ۱- ماهیت قانون ۲- اقتصاد اسلامی. در ادامه تصمیم حوزه برای نگارش جوابیه، منجر با تالیف و انتشار کتاب کشف اسرار توسط امام خمینی شد. او این کتاب را در دفاع از احکام اسلامی و رد کتاب اسرار هزار ساله نوشت و در خلال آن حمله به استعمار و استبداد را ترسیم و سعی نمود نظریه حکومت اسلامی را که از مفاهیم محوری دهه بیست بود توضیح دهد.
درباره نویسنده کتاب داود فیرحی
داود فِیرَحی (1343 – 1399) پژوهشگر علوم سیاسی و اندیشه سیاسی اسلام است. وی دارای دکترای علوم سیاسی از دانشگاه تهران و تحصیلات حوزوی تا سطح عالی بوده و استاد گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. فیرحی استاد میهمان دانشگاه مفید در قم است.
همچنین وی عضو شورای مرکزی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم میباشد و درسگفتارهایی در موسسه مطالعات سیاسی-اقتصادی “پرسش” برگزار کردهاست. وی مقدمات دروس حوزوی را بین سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ در حوزهٔ علمیه ولیعصر شهرستان زنجان گذراند. پس از آن مقاطع سطح و دروس خارج را از ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰ در حوزهٔ علمیهٔ قم ادامه داد.
از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۸ وی به تحصیل در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای علوم سیاسی در دانشگاه تهران پرداخت. گرایش دکترای وی اندیشهٔ سیاسی بود.
رساله کارشناسی ارشد وی با عنوان «اندیشه سیاسی شیعه در دوره قاجاریه» بود که در آن به اندیشه سیاسی فقیهان مشهور شیعه دوره قاجار و مکاتب مهم فقهی-سیاسی ای که در دوره قاجاریه بسط یافته و در تحولاتی چون نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی تأثیرگذار بودند پرداختهاست. رسالهٔ دکترای وی هم «دانش، قدرت و مشروعیت در اسلام» نام داشت که با الهام از روششناسی فوکو و هرمنوتیک گادامر تنظیم شد.
همچنین وی عضو شورای مرکزی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم میباشد و درسگفتارهایی در موسسه مطالعات سیاسی-اقتصادی “پرسش” برگزار کردهاست. وی مقدمات دروس حوزوی را بین سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ در حوزهٔ علمیه ولیعصر شهرستان زنجان گذراند. پس از آن مقاطع سطح و دروس خارج را از ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰ در حوزهٔ علمیهٔ قم ادامه داد.
از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۸ وی به تحصیل در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای علوم سیاسی در دانشگاه تهران پرداخت. گرایش دکترای وی اندیشهٔ سیاسی بود.
رساله کارشناسی ارشد وی با عنوان «اندیشه سیاسی شیعه در دوره قاجاریه» بود که در آن به اندیشه سیاسی فقیهان مشهور شیعه دوره قاجار و مکاتب مهم فقهی-سیاسی ای که در دوره قاجاریه بسط یافته و در تحولاتی چون نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی تأثیرگذار بودند پرداختهاست. رسالهٔ دکترای وی هم «دانش، قدرت و مشروعیت در اسلام» نام داشت که با الهام از روششناسی فوکو و هرمنوتیک گادامر تنظیم شد.

دیدگاهها
پاککردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.