عدالت

تحریرهایی موجز از کتاب عدالت

نماینده ی سابق مجلس ایالتی به دوروبر نگاه کرد، رفت به سمت وسط سالن. کنار میز کوچکی پروفسور وینتر نشسته بود و سرش گرم بشقابی پر از گوشت اردک و سیب زمینی و لوبیاسبز بود و گرم یک بطری شراب شامبرتن. کوهلر رولوری بیرون کشید و بی آنکه قبلش دوستانه سلام و احوالپرسی کرده باشد، شلیک کرد به عضو انجمن قلم.

چه کسی مقصر است: کسی که قراردادی را پیشنهاد می کند، یا کسی که آن را قبول می کند؟ کسی که ممنوع می کند، یا کسی که ممنوعیت را زیر پا می گذارد؟ کسی که قوانین را وضع می کند، یا کسی که قانون شکنی می کند؟ کسی که اختیار می دهد، یا کسی که از اختیار استفاده می کند؟

عدالت البته به طور عمده پشت صحنه اتفاق می افتد، و پشت صحنه هم صلاحیت های ظاهرا تعریف و تعیین شده مخدوش می شوند و در هم می روند، نقش ها عوض می شوند یا به گونه ی دیگری تقسیم می شوند! کسانی با هم گفت وگو می کنند که در برابر افکار عمومی در نقش دشمنان آشتی ناپذیر وارد صحنه می شوند، لحن به کلی تغییر می کند، همه ی چیزها هم ثبت و وارد پرونده ها نمی شود، اطلاعات در اختیار دیگران قرار می گیرند یا پنهان می شوند.

قاضی شغل حساسی داره؛ باید مراقب باشه این نهاد پرعیب ونقص یعنی دستگاه عدالت کار خودش رو انجام بده، یعنی رعایت حداقلی قواعد بازی بشری در این دنیا. لازم نیست که قاضی حتما خودش عادل باشه، مثل پاپ که نباید حتما معتقد باشه. ولی اگه هرکسی تصمیم بگیره به همت خودش عدالت رو اجرا کنه، خدا می دونه چه کارهای غیرانسانی ای اتفاق می افته. این آدم متوجه نمی شه که گاه وبیگاه حقه بازی مفیدتره تا درستکاری، چون جعبه دنده ی دنیا هرازگاهی باید روغن کاری بشه.

خلاصه های کوتاه از کتاب عدالت