درباب نظریه محاکات

کتاب حاضر درباره مشهورترین و قدیمی‌ترین نظریه «ذات‌گرا» درباره تبیین ماهیت هنر در تاریخ فلسفه هنر یعنی نظریه «میمریس» (محاکات) نوشته شده است. قدمت این نظریه از منظر آیینی به ایده‌های یونانیان درباره اسطوره‌ها و از منظر فلسفی به اندیشه‌های افلاطون و ارسطو باز می‌گردد. بدین ترتیب در این کتاب، سیر تاریخی و تحولی نظریه میمریس در تاریخ اندیشه و هنر غرب بیان و سابقة این اصطلاح و نظریه در آثار مترجمان و فیلسوفان مسلمانی چون: «اسحاق بن حنین»، «اخوان الصفا»، «فارابی»، «کندی» و… بررسی شده است. همچنین در کتاب با رویکردی تطبیقی، نظریه «سادرشیا» در حکمت هند و نظریه میمریس در رأی و نظر نو افلاطونیان به بحث گذارده شده و در پایان رویکرد حکمت و عرفان اسلامی به محاکات و نیز بازتاب آن در آثار هنری، به ویژه معماری تبیین گردیده است.