ادبیات داستانی
نقد و بررسی دستور مقدماتی ویولن (کتاب سوم)
روح‌اله خالقی، آهنگساز، رهبر ارکستر و تئوریسین موسیقی در سال 1285 هجری شمسی در خانواده‌ای فرهیخته متولد شد. موسیقی را از راه گوش در خانواده و نواختن ویولن و ردیف را نزد داماد عمۀ خویش، میرزا رحیم کمانچه‌کش و بعدها مدتی نزد رضا محجوبی فراگرفت. پس از تأسیس مدرسۀ موسیقی وزیری در سال 1302 در سلک هنرجویان این مدرسه درآمد و بعدها در همان‌جا به استادی رسید. ورود به مدرسۀ وزیری به نقطۀ عطفی در زندگی هنری وی تبدیل شد و از آن پس موسیقی را به صورت آکادمیک دنبال نمود و بعدها نیز دانش خود را در زمینه‌های هارمونی و موسیقی پلی‌فونی از راه مکاتبه با یکی از دانشگاه‌های پاریس تکمیل نمود. خالقی در سال 1320 به‌عنوان معاون ادارۀ موسیقی و هنرستان عالی موسیقی مشغول به کار شد و در سال 1323 انجمن موسیقی ملی ایران را بنیان گذاشت و با تشکیل ارکستر موسیقی ملی آثار متعددی تنظیم و اجرا نمود. در سال 1328 هنرستان موسیقی ملی را تأسیس نمود و در سال 1338 از کارهای دولتی کناره‌گیری کرده و به تقاضای خود بازنشسته گردید. او در سال 1344 در شهر سالزبورگ دار فانی را وداع گفت.
درباره نویسنده کتاب روح الله خالقی
روح‌الله خالقی (زاده سال ۱۲۸۵ خورشیدی، کرمان) – (درگذشت ۲۱ آبان سال ۱۳۴۴، سالزبورگ-اتریش) موسیقیدان، آهنگساز و نوازندهٔ ویولن اهل ایران بود. وی آهنگساز سرود معروف «ای ایران» بود. خالقی از شاگردان اصلی علینقی وزیری بود و تلاش او برای احیای موسیقی ایرانی در دورانی که توجه رسمی به این موسیقی کاهش یافته بود، تأثیرگذار و مهم شمرده می‌شود. او کتابی به نام سرگذشت موسیقی ایران، دربارهٔ سرگذشت موسیقی، موسیقی‌دانان و نوازندگان ایرانی هم‌عصر خود و کتابی به نام نظری به موسیقی شامل نظریه‌ای برای موسیقی ایرانی و غربی نوشته‌است.
دیدگاهها
پاک‌کردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.