کتاب Daddy Long Legs

“بابالنگدراز” نوشته جین وبستر، که اولین بار در سال 1912 منتشر شد، رمانی جذاب و دل‌انگیز است که بیش از یک قرن خوانندگان را مجذوب خود کرده است. وبستر از طریق مجموعه‌ای از نامه‌ها، داستان جروشا «جودی» ابوت، یتیمی را روایت می‌کند که به لطف سخاوت یک خیرخواه ناشناس به دانشگاه فرستاده می‌شود که او را فقط با نام “بابالنگدراز” می‌شناسند. این رمان هم داستانی است که به سن بلوغ می‌رسد و هم کاوشی لذت‌بخش در کشف خود، استقلال، و راه‌های غیرمنتظره‌ای که عشق و قدردانی از طریق آنها آشکار می‌شود.
جودی ابوت، زن جوانی باهوش و جاه‌طلب، در یک یتیم‌خانه زندگی می‌کند. در سن هجده سالگی، به طور غیرمنتظره‌ای فرصتی به او داده می‌شود که در کالج تحصیل کند؛ هدیه‌ای از طرف یک خیرخواه مرموز که اصرار دارد ناشناس بماند. تنها شرط این است که او باید نامه‌های ماهانه برای او بنویسد و افکار، تجربیات و پیشرفت خود را به اشتراک بگذارد. نیکوکار که او را “بابالنگدراز” به خاطر هیکل بلند و باندی‌اش می‌نامد، هرگز به نامه‌های او پاسخ نمی‌دهد، اما مکاتبات جودی به بخشی حیاتی از روایت تبدیل می‌شود. جودی از طریق نامه‌های خود، زندگی در کالج، ماجراهایش و رشد شخصی خود را به اشتراک می‌گذارد. او شروع به شکل‌دهی ایده‌های خود در مورد جهان و جایگاهش در آن می‌کند، در حالی که احساس استقلال و ارزش خود را در خود ایجاد می‌کند. جودی در حین بررسی چالش‌های آکادمیک، دوستی‌ها و دیدگاه‌های در حال تکامل خود در مورد عشق و هویت، به تدریج حقیقت را در مورد نیکوکار خود کشف می‌کند که به یک نتیجه شگفت‌انگیز و تکان‌دهنده می‌رسد.
در قلب “بابالنگدراز”، رمانی درباره نویسنده کتاب استقلال و خودیابی است. سفر جودی منعکس‌کننده مبارزات و شادی‌های یک زن جوان است که به خود می‌آید و می‌آموزد که طبق شرایط خود در جهان حرکت کند. نامه‌های او که پر از شوخ‌طبعی و طنز است، رشد او را به‌عنوان فردی مستقل و متفکر نشان می‌دهند. این رمان همچنین مضامین قدردانی و سخاوت را بررسی می‌کند. رابطه جودی با خیرخواه مرموزش، بابا-لنگ-لگ، از رابطه‌ای با قدردانی ساده به چیزی عمیق‌تر تبدیل می‌شود زیرا او در مورد ماهیت واقعی مهربانی و پیچیدگی‌های روابط انسانی بیشتر می‌آموزد. موضوع دیگر، اهمیت آموزش و فرصت است. بورس تحصیلی جودی فراتر از حمایت مالی است. این نماد امکان یک زندگی جدید است، زندگی‌ای که در آن او می‌تواند توانایی‌های خود را درک کند و به رویاهای خود دست یابد.
“بابالنگدراز” داستانی جاودانه و دوست‌داشتنی است که به دلیل طنز، گرمی و سفر قابل اتکای خودیابی، همچنان در بین خوانندگان طنین‌انداز می‌شود. تصویر جین وبستر از داستان جوان شدن جودی ابوت، با تأکید بر استقلال، رشد شخصی و قدرت تحول‌آفرین آموزش، رمان را به خواندنی الهام‌بخش و لذت‌بخش تبدیل می‌کند. نامه‌های جودی دریچه‌ای به درک در حال تکامل او از جهان و جایگاهش در آن ارائه می‌کند و این رمان را به یادآوری تأثیرگذار از قدرت مهربانی، جستجوی دانش و لذت بزرگ شدن تبدیل می‌کند.