کتاب گرگ و میش

رمان «گرگ و میش» اثر پائولا هاوکینز، نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ی کتاب پرفروش «دختری در قطار»، داستانی است پر از رمز و راز، تنش روانی و کشف لایه‌های پنهان از روابط انسانی، که در فضایی سرد و رازآلود در جزیره‌ای دورافتاده به نام «اریس» در اسکاتلند اتفاق می‌افتد. جزیره‌ای که تنها در بخشی از روز از طریق جزر و مد به سرزمین اصلی متصل است، جایی که مرز میان واقعیت و خیال، حضور و غیبت، زندگی و مرگ به طرز نگران‌کننده‌ای محو شده است.
همه چیز با یک کشف غیرمنتظره آغاز می‌شود: استخوانی انسانی درون یکی از مجسمه‌های هنرمند نامدار، ونسا چپمن، که در یک گالری هنری در لندن به نمایش گذاشته شده بود. آنچه ابتدا تصور می‌شد متعلق به گوزنی باشد، پس از بررسی روشن می‌شود که بخشی از بقایای انسانی است. این کشف عجیب، جیمز بکر، کارشناس آثار چپمن را به جزیره اریس می‌کشاند، جایی که با گریس وینترز، تنها ساکن باقی‌مانده‌ی جزیره و دوست نزدیک ونسا، روبرو می‌شود. گریس اکنون مسئول نگهداری و مدیریت آثار باقی‌مانده‌ی ونساست و خودش نیز حامل گذشته‌ای پر از سکوت‌های سنگین و رازهای حل‌نشده است.
در این میان، معمای ناپدید شدن همسر ونسا، جولیان، که بیست سال پیش به‌طرزی مشکوک ناپدید شده، بار دیگر زنده می‌شود و خطوط داستانی مختلف با هم گره می‌خورند. روایت کتاب با ورق زدن خاطرات ونسا، رفت و برگشت‌های زمانی و پیش‌روی تدریجی در ذهن و گذشته‌ی شخصیت‌ها، مخاطب را به سفری پر از لایه‌برداری‌های روانی و عاطفی می‌برد.
هاوکینز با چیره‌دستی، فضاسازی جزیره را به شکلی عمیق و زنده تصویر می‌کند؛ محیطی مرموز، ساکت و جداافتاده که گویی خودش تبدیل به یک شخصیت مستقل در داستان می‌شود. او در این رمان نیز همچون آثار قبلی‌اش، با پرداختن به مفاهیمی چون جاه‌طلبی، قدرت، جنسیت، حافظه و حقیقت، مرز باریک بین قربانی و مقصر را به چالش می‌کشد.
برای دوست‌داران داستان‌های معمایی با فضاسازی قوی، شخصیت‌پردازی‌های چندلایه و تعلیق‌های نفس‌گیر، «گرگ و میش» اثری است که نه‌تنها ذهن را درگیر می‌کند، بلکه عواطف خواننده را نیز به بازی می‌گیرد. این رمان همچون اثری هنری پیچیده، از آن دست داستان‌هایی‌ست که تا مدت‌ها پس از اتمام خواندن، در ذهن باقی می‌ماند.