کتاب کودکی لیوورس

بوریس پاسترناک، زاده ی 10 فوریه ی 1890 و درگذشته ی 30 می 1960، از شاعران و نویسندگان روس بود که موفق به دریافت جوایز ادبی مختلفی شد. شهرت وی در بیرون از روسیه بیشتر به خاطر رمان دکتر ژیواگو است ولی شهرت او در خود روسیه بیشتر به عنوان یک شاعر است.در فوریه ی 1890 در خانواده ی «لئونید لسیپویچ پاسترناک»، آکادمیسین نقاشی، استاد دانشکده ی نقاشی، معماری و مجسمه سازی، و «رزا ایزیدرونا کاوفمان»، پیانیست مشهور، پسری متولد شد که نامش را باریس (بوریس) گذاشتند. بوریس در سال 1906 تحصیلات متوسطه را به پایان رسانید و در سال 1909 برای تحصیل فلسفه وارد دانشکده ی فلسفه و تاریخ دانشگاه مسکو شد. در سال 1912 برای تکمیل دانش فلسفی راهی ماربورگ آلمان شد. یک سال بعد، پاسترناک به فلسفه بی علاقه شده و فعالیت ادبی خود را آغاز می کند. آشنایی او با نمایندگان برجسته ی نمادگرایی و فوتوریسم، از جمله ولادیمیر مایاکوفسکی زمینه ساز چاپ پنج شعر در سال نامه «لیریکا» می شود. از سال 1914 که اولین کتاب شعر پاسترناک به نام «توأمان در ابرها» چاپ شد تا 1931 که وی از مسکو به قفقاز مهاجرت کرد، بیش از ده مجموعه شعر توسط وی منشر شد که این قضیه باعث گردید تا در اولین کنگره ی نویسندگان در سال1934، پاسترناک، بزرگ ترین شاعر معاصر روس معرفی گردد. البته به دلیل خودداری او از محدود شدن به موضوع های کارگری، این تمجیدها خیلی زود جای خود را به انتقادهایی تند می دهد. در همین سال پاسترناک با زیناییدا «نیکلایونا نیگاوز» ازدواج می کند.در سال 1941، با آغاز جنگ جهانی دوم پاسترناک به شهر چیستاپل نقل مکان می کند. در این زمان به نوشتن اشعار میهن پرستانه مثل «قصه ترسناک» و «پاسگاه مرزی» می پردازد و به عنوان خبرنگار نظامی داوطلبانه به جبهه اعزام می شود. در سال 1946 پاسترناک کار بر روی شاهکار خود یعنی رمان دکتر ژیواگو را آغاز می کند. این کتاب در سال 1957 در ایتالیا چاپ می شود و باعث می شود که جایزه ی نوبل ادبیات در سال 1958 نصیب پاسترناک شود، هرچند به دلیل واکنش تند حکومت، وی از بیم طرد شدن از میهن، از دریافت جایزه ی نوبل خودداری می کند.در تاریخ 30 مه 1960 بوریس لئانیدویچ پاسترناک در اثر سرطان ریه در پردلکینا چشم از جهان فروبست.بوریس پاسترناک، زاده ی 10 فوریه ی 1890 و درگذشته ی 30 می 1960، از شاعران و نویسندگان روس بود که موفق به دریافت جوایز ادبی مختلفی شد. شهرت وی در بیرون از روسیه بیشتر به خاطر رمان دکتر ژیواگو است ولی شهرت او در خود روسیه بیشتر به عنوان یک شاعر است.در فوریه ی 1890 در خانواده ی «لئونید لسیپویچ پاسترناک»، آکادمیسین نقاشی، استاد دانشکده ی نقاشی، معماری و مجسمه سازی، و «رزا ایزیدرونا کاوفمان»، پیانیست مشهور، پسری متولد شد که نامش را باریس (بوریس) گذاشتند. بوریس در سال 1906 تحصیلات متوسطه را به پایان رسانید و در سال 1909 برای تحصیل فلسفه وارد دانشکده ی فلسفه و تاریخ دانشگاه مسکو شد. در سال 1912 برای تکمیل دانش فلسفی راهی ماربورگ آلمان شد. یک سال بعد، پاسترناک به فلسفه بی علاقه شده و فعالیت ادبی خود را آغاز می کند. آشنایی او با نمایندگان برجسته ی نمادگرایی و فوتوریسم، از جمله ولادیمیر مایاکوفسکی زمینه ساز چاپ پنج شعر در سال نامه «لیریکا» می شود. از سال 1914 که اولین کتاب شعر پاسترناک به نام «توأمان در ابرها» چاپ شد تا 1931 که وی از مسکو به قفقاز مهاجرت کرد، بیش از ده مجموعه شعر توسط وی منشر شد که این قضیه باعث گردید تا در اولین کنگره ی نویسندگان در سال1934، پاسترناک، بزرگ ترین شاعر معاصر روس معرفی گردد. البته به دلیل خودداری او از محدود شدن به موضوع های کارگری، این تمجیدها خیلی زود جای خود را به انتقادهایی تند می دهد. در همین سال پاسترناک با زیناییدا «نیکلایونا نیگاوز» ازدواج می کند.در سال 1941، با آغاز جنگ جهانی دوم پاسترناک به شهر چیستاپل نقل مکان می کند. در این زمان به نوشتن اشعار میهن پرستانه مثل «قصه ترسناک» و «پاسگاه مرزی» می پردازد و به عنوان خبرنگار نظامی داوطلبانه به جبهه اعزام می شود. در سال 1946 پاسترناک کار بر روی شاهکار خود یعنی رمان دکتر ژیواگو را آغاز می کند. این کتاب در سال 1957 در ایتالیا چاپ می شود