ادبیات داستانی
نقد و بررسی کتاب لوح سپید
“لوح سپید” یا “انکار مدرن ذات بشر” عنوان کتابی است از “استیون پینکر” که یکی از متخصصان پیشرو در زمینه ی زبان و ذهن می باشد. “استیون پینکر” معتقد است همانگونه که باورهای دینی حاوی مطالبی از ذات بشر هستند، نظریه ی ذات بشر نیز برخی از عملکردهای دینی را توجیه می کند و در این میان “لوح سپید”، یک باور سکولار از زندگی نوین و روشنفکرانه ی امروزی است. به “لوح سپید” به عنوان منبعی از ارزش ها نگریسته می شود. چالش های عقیدتی دانشمندان و افراد شکاک، بسیار از افراد معتقد را دچار بحران ایمان نمود و باقی افراد را به سمت حمله های تلخی به بدعت گزاران یا افراد بی ایمان سوق داد. همچنانکه بسیاری از سنت های دینی نهایتا خود را با تهدیدهای ظاهری علم نظیر انقلاب کوپرنیک و تکامل داروین وفق دادند، “استیون پینکر” نیز تلاش می کند تا ارزش های بیان شده در “لوح سپید” را ابقا کند.
بخش نخست کتاب درباره نویسنده کتاب ی صعود “لوح سپید” در زندگی اندیشمندانه ی مدرن و دیدگاه های جدید درباره نویسنده کتاب ذات بشر و فرهنگی است که آن را مورد چالش قرار می دهد. در بخش دوم به اضطراب ناشی از این چالش ها و در بخش سوم به نحوه ی آرام کردن این اضطراب ها پرداخته می شود. سپس “استیون پینکر” در بخش چهارم نشان می دهد که چطور مفهومی غنی تر درباره نویسنده کتاب ی ذات بشر می تواند بینشی در زبان، اندیشه، زندگی اجتماعی و اخلاقیات فراهم کند و در فصل پنجم از عملکرد این بینش برای شفاف سازی اختلافات موجود در سیاست، خشونت، جنسیت، فرزندآوری و هنر سخن می گوید. نهایتا در فصل ششم کتاب “لوح سپید”، نویسنده اظهار می دارد که خواندن این کتاب آنقدرها که در ابتدا به نظر می رسد، دلهره آور و انقلابی نیست.
درباره نویسنده کتاب استیون پینکر
استیون آرتور پینکر (به انگلیسی: Steven Arthur Pinker) (زادهٔ ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۴) زبان‌شناس، روان‌شناس تجربی، دانشمند علوم شناختی کانادایی-آمریکایی و نویسندهٔ کتاب‌های معروف علمی است. او استاد دانشگاه هاروارد و استاد خانوادهٔ جوهستون در گروه روانشناسی دانشگاه هاروارد است. او به دلیل طرفداری از روانشناسی تکاملی و نظریهٔ محاسباتی ذهن، مشهور است.
او استاد دانشکدهٔ روانشناسی دانشگاه هاروارد است و به خاطر فعالیتش در روانشناسی تکاملی و نظریه محاسباتی ذهن شناخته شده‌است. تخصص او شامل رشته‌های روانشناسی زبان، ادراک بصری، تصویر برداری ذهن، تشخیص شکل، توجه بصری، تکامل زبان در کودکان، پدیده‌های قاعده‌مند و بی‌قاعده در زبان، پایهٔ عصبی کلمات و دستور زبان است. او نویسندهٔ هفت کتاب به نام‌های «غریزهٔ زبان»، «ذهن چگونه کار می‌کند»، «کلمات و قواعد»، «لوح سپید»، «مواد ذهن»، «جنس اندیشه: زبان به‌عنوان پنجره‌ای به طبیعت انسان» و «فرشتگان بهتر از طبیعت ما» است. تخصص دانشگاهی پینکر علوم شناختی دیداری و روانشناسی است. تحصیلات دانشگاهی او شامل آزمایش‌های بر روی تصویرسازی ذهنی، ساختار شناخت، توجه دیداری، پیشرفت زبان در کودکان، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، ریشه‌های عصبی کلمات و دستور زبان و روانشناسی کنایه و تعبیر، است. او دو کتاب فنی منتشر کرد که نطریهٔ عمومی‌ای را پیرامون فراگیری زبان و بکارگیری آن در یادگیری افعال در کودکان، پیشنهاد می‌داد. در کتابهایی کمتر دانشگاهی، او زبان را به عنوان یک «غریزه» یا سازگاری بیولوژیکی که توسط انتخاب طبیعی شکل گرفته، مورد استدلال قرار می‌دهد. در این دیدگاه، او در مقابل نوام چامسکی و دیگر کسانی است که توانایی انسان برای یادگیری زبان را محصول جانبی سایر سازگاری‌ها می‌دانند.
او استاد دانشکدهٔ روانشناسی دانشگاه هاروارد است و به خاطر فعالیتش در روانشناسی تکاملی و نظریه محاسباتی ذهن شناخته شده‌است. تخصص او شامل رشته‌های روانشناسی زبان، ادراک بصری، تصویر برداری ذهن، تشخیص شکل، توجه بصری، تکامل زبان در کودکان، پدیده‌های قاعده‌مند و بی‌قاعده در زبان، پایهٔ عصبی کلمات و دستور زبان است. او نویسندهٔ هفت کتاب به نام‌های «غریزهٔ زبان»، «ذهن چگونه کار می‌کند»، «کلمات و قواعد»، «لوح سپید»، «مواد ذهن»، «جنس اندیشه: زبان به‌عنوان پنجره‌ای به طبیعت انسان» و «فرشتگان بهتر از طبیعت ما» است. تخصص دانشگاهی پینکر علوم شناختی دیداری و روانشناسی است. تحصیلات دانشگاهی او شامل آزمایش‌های بر روی تصویرسازی ذهنی، ساختار شناخت، توجه دیداری، پیشرفت زبان در کودکان، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، ریشه‌های عصبی کلمات و دستور زبان و روانشناسی کنایه و تعبیر، است. او دو کتاب فنی منتشر کرد که نطریهٔ عمومی‌ای را پیرامون فراگیری زبان و بکارگیری آن در یادگیری افعال در کودکان، پیشنهاد می‌داد. در کتابهایی کمتر دانشگاهی، او زبان را به عنوان یک «غریزه» یا سازگاری بیولوژیکی که توسط انتخاب طبیعی شکل گرفته، مورد استدلال قرار می‌دهد. در این دیدگاه، او در مقابل نوام چامسکی و دیگر کسانی است که توانایی انسان برای یادگیری زبان را محصول جانبی سایر سازگاری‌ها می‌دانند.
ویژگی های کتاب لوح سپید
- نامزد دریافت جایزه ی پولیتزر سال 2003
- برنده ی جایزه ی ویلیلم جیمز سال 2003
گفت و شنودهایی درباره کتاب لوح سپید
کتابی خارق العاده، شفاف، کاملا مستدل، منصفانه، فضیلت مند، سفت و سخت، زیرکانه، بشردوستانه و محرک.
Washington Post
اثری که خواندنش ضروری است…موردی بی جواب از پذیرش انسان به همان شکلی که هست؛ هم وابسته و هم آزاد.
Los Angeles Times
گسترده، آموزنده، به شدت مستدل، سرگرم کننده و همچنین بسیار متقاعد کننده.
Times
خلاصه هایی از کتاب لوح سپید
مباحث این کتاب پیرامون جوانب اخلاقی، عاطفی و سیاسی مفهوم ذات بشر در زندگی امروز است. من ریشه های تاریخی هراس از ذات بشر را بررسی و در این ضمن تلاش خواهم کرد در باب پیامدهای اخلاقی و سیاسی این مفهوم گره گشا باشم. هیچ کتابی که به ذات بشر بپردازد نمی تواند از جنجال به دور باشد. اما من امید نداشتم که این کتاب آنگونه که پشت جلد ها می نویسند “جنجالی” از آب درآید. من، برخلاف باور بسیاری، در صدد آن نیستم که در مقابل مواضع تربیت محور افراطی از یک موضع طبیعت محور افراطی حمایت کنم تا به این طریق تعادل را برقرار کرده باشم. در برخی موارد یک دیدگاه محیط گرای افراطی درست است: یک مثال زبانی است که با آن سخن می گویید. یک مثال دیگر تفاوت نمره اقلیت ها در تست های مختلف است. در موارد دیگر مانند برخی اختلالات عصبی ارثی، یک تبیین ذات گرای افراطی درست است. اما در غالب موارد، تبیین درست حاصل برهم کنش پیچیده ای میان وراثت و محیط است: فرهنگ اوجب واجبات است. اما اگر توانایی های ذهنی ای که پیش نیاز فراگیری خود فرهنگ هستند نادیده گرفته شوند، دیگر از فرهنگ چه کاری بر می آید؟ نمی خواهم در این کتاب استدلال کنم که ژن ها همه کاره هستند و فرهنگ هیچ کاره -هیچ کس این طور فکر نمی کند- بلکه می خواهم بپرسم چرا یک دیدگاه افراطی که (فرهنگ را همه کاره می داند) اغلب میانه رو فرض می شود، و یک دیدگاه میانه رو افراطی.
دیدگاهها
پاک‌کردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.