کتاب فوتبال و فلسفه

حتی فیلسوفان هم از افسون فوتبال در امان نیستند . این بنیان کتابی است که هم اکنون در دست دارید . من فیلسوفی هستم که فوتبال را دوست دارد . بیشتر عمرم را به بازی ، مربی گری ، داوری و نیز تماشای فوتبال گذرانده ام . وقتی درگیر فوتبال نیستم ، به پرسش هایی جهان شمول مثل همین افسون فوتبال می اندیشم . پرسش هایی چون : چه چیزی باعث می شود یک شی ، آن شئ باشد ؟ کار درست چیست ؟ آنچه که چیزی را زیبا می کند چیست ؟ من چرا عضو این گروه هستم ؟ بهترین راه برای اداره ی جامعه کدام است ؟ آیا چیزی به نام شانس وجود دارد ؟ من چگونه می توانم درباره ی چیزها درست قضاوت کنم ؟ زیان چگونه معنا را انتقال می دهد ؟ این پرسش ها ، به اشکال گوناگون ، هر کدام برای هزاران سال سرمنشأ تحیر بشر بوده اند و فوتبال در مقایسه با مسائل دیگر ، در این پرسش ها چندان محلی از اعراب ندارد . اما این پرسش ها ، پرسش هایی بشری اند . آنها بخشی از ما هستند و بیشتر ، از بیرون هستی مان بر ما عارض می شوند تا این که پرسش هایی باشند که ما را به کسانی که هستیم تبدیل می کنند . به همین دلیل است که این سوالات هنوز هم کنجکاوی جمعی ها را بر می انگیزند تا نیروی خردمان را نشسته در برج های عاج یا می خانه های محلی ، برای هزارها سال مصرانه صرف بحث بر سر آنها کنیم. شیفتگی ما به فوتبال نیز باید از چنین جایی آمده باشد . این شور عالم گیر، این هیحان جاری و ساری از صدر تا ذیل جهان و این نشئه ی همه گیر و همه پذیر ، تنها می تواند با یک سر منشأ جمعی و همگانی مشترک توضیح داده شود . فوتبال ( فقط در مدت زمانی حدود 150 سال) به باری ای تبدیل شده که چنین در سرتاسر جهان دوست داشته می شود چون یک بازی انسانی به کلی متفاوت از تمام بازی های دیگر است . پس ، مطالعه ی فوتبال – چه تاریخی و اجتماعی و اقتصادی ، چه فلسفی – مطالعه ی انسانیت ، با تمام پستی و بلندی های آن است . و چه چیزی ارزش مندتر از این ؟ دیوانه کننده است ؛ نه ؟! اما باز هم خیلی ساده است .