کتاب فلسفه فاشیسم

کتاب «فلسفه فاشیسم» نوشته ماریو پالمیری، یک کتاب پژوهشی جامع در بررسی ایدئولوژی فاشیسم است. پالمیری کتابش را با ردیابی ریشه‌های فاشیسم در محیط فکری و فرهنگی ایتالیای اوایل قرن نوزدهم شروع می‌کند. او برای توصیف چگونگی شکل‌گیری این جنبش طیفی از متفکران و نویسندگان، از جمله نیچه، شوپنهاور، گابریله دآنونزیو، و جیوانی جنتیله را مورد بررسی و تحلیل خود قرار می‌دهد. او همچنین اصول اساسی فاشیسم را دسته‌بندی و توضیح می‌دهد و بر ماهیت اقتدارگرایانه آن، ناسیونالیسم و تبعیت حقوق فردی از دولت تأکید می‌کند. پالمیری توضیح می‌دهد که فاشیسم به دنبال ایجاد نوع جدیدی از جامعه بر اساس اصول وحدت ملی، انضباط و نظم است. این امر مستلزم رد دموکراسی لیبرال و پذیرش یک دولت متمرکز، خودکامه و توتالیتر است. او همچنین به بیان ماهیت یک دولت فاشیستی می‌پردازد. او بررسی می‌کند که چگونه رژیم‌های فاشیستی به دنبال کنترل جمعیت خود از طریق تبلیغات، سانسور و خشونت بودند. او این دولت را با چارچوب‌های دموکرات نیز مقایسه می‌کند و توضیح می‌دهد که فاشیسم دموکراسی را ذاتا ضعیف و ناکارآمد می‌داند که قادر به پاسخگویی به نیازهای ملت نیست. در عوض، فاشیسم از یک اقتدار متمرکز و قوی دفاع می‌کند که بتواند تصمیمات قاطع و سریع به نفع دولت و نه ملت بگیرد. او همچنین به نحو انتقادی نگرش احزاب فاشیستی به آزادی و حقوق فردی را از یک دیدگاه لیبرال مورد نقد قرار می‌دهد. او توضیح می‌دهد که فاشیسم منافع فردی را تابع نیازهای دولت می‌داند و آزادی‌های شخصی را در درجه دوم وحدت و قدرت ملی قرار می‌دهد. این دیدگاه منجر به سرکوب مخالفان سیاسی و محدود کردن آزادی‌های مدنی می‌شود. او پس از بیان انتقادات اقتصادی به نحوه‌ی مدیریت اقصادی دولت‌های فاشیستی، از نقش این احزاب در جنگ جهانی دوم نیز سخن گفته است. با این اوصاف کتاب «فلسفۀ فاشیسم» می تواند نگرشی جامع و انتقادی از فاشیسم را به مخاطبان خود ارائه دهد که شامل بررسی زیربنای فلسفی فاشیسم و رویکردهای عملی آن است.