کتاب فرهنگ تاریخ صفویه

فرهنگ تاریخ‌نویسی به‌ویژه نوشتن فرهنگ تاریخ، فرآیندی پیچیده و نیازمند بررسی‌ها و پژوهش‌های پیوسته است. در واقع، نگاه ویل دورانت به تعریف تاریخ که می‌گوید “تاریخ هنر است چون در مطالب آشفته و درهم، نظم بامعنایی پدید می‌آورد”، این واقعیت را به خوبی بیان می‌کند.

در طول دویست و هفت سال (907ـ700ق) که خاندان صفوی از طریق آغاز رهبری طریقت اردبیل تا تاجگذاری شاه اسماعیل اول در تبریز و دویست و بیست و هشت سال (1135ـ970ق) از آغاز پادشاهی اسماعیل اول تا سقوط شاه سلطان حسین در اصفهان به دست شورشیان افغان، خاندان صفوی نیروی گسترده‌ای در ایران داشته‌اند که شامل نیروهای روحانی و پادشاهی بوده‌اند.

اعضای خاندان صفوی همزمان شاه و شیخ طریقت بوده‌اند و از ابتدا هدف آنها از جمله‌ترین موارد، ارتقاء شکوه و توانمندی در جهانی بوده است. این خاندان در طول زمان توانسته است با تلفیق شیخی طریقت و شاهی سلطنت، به دنبال تحقق اقتدار و دارایی کم‌نظیری در ایران باشد و به‌واسطه‌ی این اتحاد، آثاری بزرگ در تاریخ ایران بنیان‌گذارند.

کتاب حاضر نخستین گام در فرهنگ تاریخ‌نویسی به زبان فارسی به‌شمار می‌آید و اهمیت بزرگی در ارتقاء دانش تاریخی و تاریخ‌نویسی به زبان مادری دارد.