کتاب فداکاری مظنون X

اسمش ایشیگامی بود. یاسکو شبی که اسباب کشی کرده بود برای معرفی خودش به آپارتمان او رفته بود. همان موقع بود که فهمید معلم است. مرد درشت هیکلی بود، با صورتی بزرگ و گرد که چشمان ریزش را مثل نخ باریک نشان می داد. موهای کوتاه و کم پشتی داشت که او را حدودا پنجاه ساله نشان می داد، هرچند ممکن بود خیلی جوان تر باشد. زیاد توجهی به مد نداشت و همیشه یک جور لباس می پوشید. زمستان امسال، وقتی برای خرید ناهارش آمده بود، همان پالتو را روی پلیوری قهوه ای به تن داشت. با این حال آنطور که از وجود گهگاه یک جارختی در بالکن کوچکش معلوم بود، خودش لباس هایش را می شست. مجرد بود و طبق حدس یاسکو نه طلاق گرفته بود، نه زنش مرده بود.

به گذشته اندیشید و سعی کرد به خاطر بیاورد که چه چیزی ممکن بوده ایشیگامی را به او علاقه مند کرده باشد، ولی چیزی به ذهنش نرسید. او برایش حکم ترک دیوار آپارتمانش را داشت. می دانست که وجود دارد، ولی هیچ وقت توجه زیادی به آن نکرده بود. ارزش توجه کردن را نداشت.