ادبیات داستانی
مراکش، این پادشاهی کارتاژی متعلق به اعصار و هزاره‌ها را با کازابلانکا و طنجه در سینما و ادبیات به یاد می‌آوریم، با تصویر و کلمه و صدای مایکل کورتیس، همفری بوگارت، اینگرید برگمن، ویلیام باروز، دیوید کراننبرگ، جیم جارموش، تیلدا سوینتن و یاسمین حمدان. همه‌ی این نام‌های بزرگ وجود داشته و دارند، اما هیچ‌کدام در روایت مراکش به پای «طاهر بن جلون» نمی‌رسند. او که در آغاز دهه‌ی سوم هزاره‌ی سوم، داستانش را در کتاب «عسل و حنظل» به طنجه‌ی باستانی در وضعیت اکنون برده، تصویری از شهر و مردمانش ساخته که شاید تاکنون کسی به آن نزدیک هم نشده است. طنجه‌ی زیبا، بنا شده در دل سنگ‌ها و صخره‌های کهن، در رمان جلون همان شعر و شور و موسیقی را در خود دارد ولی در نسبت مستقیمی با واقعیت واقعا موجود؛ شهر متجاوزان همیشه طلبکار و سربلند و قربانیان خموش و خموده و همیشه بدهکار! سامیه ازدست شده و دیگر نیست و کام پدر و مادرش به تلخی حنظل است، همان هندوانه‌ی ابوجهل که قرن‌هاست برای زنان عرب، سقط خودخواسته را ارمغان می‌آورد! عسل و حنضل اما فقط روایت همین تلخی بی‌پایان و مرگ‌آور نیست؛ یکی از دوردست می‌آید که نور امید با او سوسو می‌زند و نهیب می‌زند شاید که رستگاری ممکن باشد.
درباره نویسنده کتاب: طاهر بن جلون
طاهر بن جلون، شاعر و نویسنده ی مراکشی است که به زبان فرانسه می نویسد و متولد اول دسامبر 1944 در شهر فاس در مراکش می باشد.از سال 1972 مقالات مختلفی از او در مجله ی لوموند به چاپ می رسد. بن جلون در سال 1975 موفق به دریافت دکترای روانشناسی اجتماعی شد و کتاب سلول انفرادی را براساس تجربیاتش به عنوان روان-درمانگر به نگارش درآورد. او در سال 1985 کتاب فرزند خاک را نوشت که برایش شهرت به همراه داشت و در سال 1987 با کتاب شب مقدس که دنباله ی کتاب فرزند خاک بود، برنده ی جایزه ی گنکور شد. او به همراه همسر و فرزندانش ساکن شهر پاریس است و چندین کتاب آموزشی از جمله توضیح نژادپرستی به دخترم در سال 1997 از او به چاپ رسیده است. بن جلون در اول فوریه 2008 موفق به دریافت نشان لژیون دونور شد که توسط نیکلاس سارکوزی، رییس جمهور وقت فرانسه به او اهدا شد. او هم اکنون عضو فرهنگستان گنکور می باشد.
دیدگاهها
پاک‌کردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.