کتاب سرینیتی

همیشه شاکی ام که چطور کسی می تواند سیزده سال تمام توی شهری بماند و پایش را از آنجا بیرون نگذارد. حالا که این ها را می بینم، تازه می فهمم جواب سوالی که همیشه با نق نق می پرسم، چیست. با وجود این همه خوبی، اصلا چه نیازی هست که این کار را بکنم؟

ما هر جور تفریح و آسایشی که دلمان می خواهد، داریم. حتی چیزهایی که بزرگترها بهشان احتیاج دارند. هم مدرسه ی خوب، هم موقعیت شغلی عالی. علاوه بر این حرف ها، همه ی ما مردم «سرینیتی»، سه تا ویژگی اساسی داریم که بهش پایبندیم: صداقت، همبستگی و رضایت.

ما چیزهایی درباره شهرستان های بزرگتر و-بدتر از آن-شهرها، شنیده ایم. بوی آشغال و گند و کثافت از سر و رویشان بالا می رود، همه چیزشان درب و داغان است و جرم و جنایت آنقدر زیاد است که هیچکس به دیگری اعتمادی ندارد.