کتاب خیانت

رابرت: … تو انگار خوب متوجه نمی شی. تو انگار متوجه نمی شی که تمام این داستان اصلا برام مهم نیست. درسته که یکی دو بار روی اما دست بلند کردم. اما نه برای این که از اصولی دفاع کنم. این کار من برانگیخته از هیچ دیدگاه… اخلاقی نبوده. فقط دلم می خواسته یه فصل سیر کتک اش بزنم. تنش می خارید… می فهمی؟

اما: من به تو زنگ زدم. نمی دونم چرا.
جری: چقدر عجیبه، ما باهم خیلی صمیمی بودیم، مگه نه؟… من و رابرت … حتی اگه ماه هاست همدیگه رو ندیدیم… ولی توی تمام این سال ها، با وجود همه ی این گیلاس هائی که با هم زدیم، همه این ناهارهایی که با هم خوردیم … من هیچ وقت متوجه نشدم…حتی هیچ وقت احتمال ندادم … که می تونه کس دیگه ای… جز تو توی زندگی اش باشه. هیچ وقت.

اما: هیچ وقت قرار نبود همان خانه باشد، مگر نه؟ (مکث) هیچ وقت به آن به عنوان خانه نگاه نکردی، این طور نیست؟
جری: نه، می دانی، آن را فقط یک آپارتمان می دانستم.
اما: برای عشق بازی؟
جری: نه، برای عشق ورزیدن.
اما: خب، چیز زیادی از آن باقی نمانده، مگه نه؟
(سکوت)
جری: فکر نمی کنم عاشق هم باشیم.

Packed with suppressed tension and confused, unspoken feelings.

آکنده از تنش های سرکوب شده، و احساسات سردرگم و به زبان نیامده.

New York Times

An exquisite play, brilliantly simple and courageous.

نمایشنامه ای شکوهمند، به شکل درخشانی ساده و شجاعانه.

Newsweek

A powerful expression of the chasm between recollection and reality.

نمودی قدرتمند از شکاف عظیم میان خاطرات و واقعیت.

Village Voice