کتاب جین ایر (شومیز)

شارلوت برونته، زاده ی ۲۱ آوریل ۱۸۱۶ و درگذشته ی ۳۱ مارس ۱۸۵۵، نویسنده و شاعر انگلیسی بود.شارلوت برونته فرزند سوم خانواده ی هشت نفره ی (پنج خواهر، یک برادر) کشیشی انگلیکن ایرلندی تبار به نام پاتریک برونته بود که در آوریل ۱۸۱۶ در دهکده ی تورنتن در نزدیکی شهر بردفورد به دنیا آمد. نام مادر او ماریا برانول بود که اختصارا «نی» نامیده می شد. خانواده ی برونته در سال ۱۸۲۰ به دهکده ی هاورث در چند کیلومتری تورنتن، نقل مکان کردند که یک سال پس از این نقل مکان، مادر آن ها به دلیل بیماری سرطان درگذشت و وظیفه ی مراقبت از شش فرزند خانواده بر عهده ی خواهر مادرشان، الیزابت برانول قرار گرفت.در سال ۱۸۲۴ پدرشان پاتریک تصمیم گرفت که چهار دخترش یعنی ماریا، الیزابت (خواهران بزرگ تر شارلوت)، شارلوت و امیلی به همراه برادرشان پاتریک را برای فراگیری دروس دینی و اخلاقی مسیحی به کلیسای در شهر کاون بریج واقع در استان لانکاشر بفرستد. تنها چند ماه پس از اقامت دائم آنان در مدرسه، ماریا و الیزابت به دلیل شرایط نامساعد مدرسه دچار بیماری سل شدند و در ژوئن ۱۸۲۵ جان خود را از دست دادند که بلافاصله شارلوت به همراه خواهر و برادر کوچکترش (امیلی و پاتریک) به خانه بازگشتند. شارلوت برونته از فضای غم بار و شرایط نامساعد این مدرسه الهام گرفت و بعدها یتیم خانه ای با همین فضا را در رمان معروفش، جین ایر، خلق کرد.شارلوت برونته پس از دانش آموختگی در میان سال های ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۸ به عنوان معلم در این مدرسه مشغول به کار شد، ولی کاملا از این کار ناراضی بود و عدم رضایت از شغل و شرایط زندگیش در نوشتن او تأثیر گذاشت، به نحوی که در این دوران مبادرت به نوشتن و سرودن اشعاری کرد که رگه های از سوگ زدگی و مالیخولیایی در آن ها نمودار بود. او در این دوران، رمانی کوتاه تحت عنوان کوتوله ی سبز را به رشته ی تحریر درآورد. در سال ۱۸۳۹ برونته به عنوان معلم خصوصی در خانواده های قشر متوسط و بعضا متمول منطقه یورکشر به امر تعلیم مشغول شد و تا اواخر سال ۱۹۴۱ این فعالیت را ادامه داد. در همین دوران ایده ی نگاشتن رمان جین ایر به ذهن او خطور کرد.شارلوت برونته اندکی پس از ازدواج باردار شد اما در زمستان سال ۱۸۵۵ ناگهان دچار بیماری و ضعف بدنی شد که بیماری او با بروز علائمی مانند استفراغ، سردرد و کاهش وزن ناگهانی توسط پزشک معالج ،تیفوس تشخیص داده شد. معالجه ی این بیماری افاقه نکرد و وی در ۳۱ مارس ۱۸۵۵ (تنها چند ماه پس از ازدواجش و چند هفته پیش از تولد سی ونه سالگیش) با کودکی درون شکمش درگذشت. گمان می رود که عفونت این باکتری از تابیث آکریود (پیش خدمت پیر خانه ی او) به شارلوت سرایت کرده است، زیرا او نیز مدتی کوتاه پس از مرگ شارلوت، درگذشت. این نویسنده ی تاثیرگذار ادبیات کلاسیک، در مقبره ی خانوادگی شان در کلیسای سنت مایکل واقع در دهکده ی هاورث، در چند کیلومتری زادگاه اش تورنتن به خاک سپرده شد.