ادبیات داستانی
نقد و بررسی کتاب جود گمنام
جود فاولی، مردی است که تلاش های بی شمارش برای پیشرفت و بیرون آمدن از طبقه ی اجتماعی خود توسط جامعه و دست سرنوشت با شکست مواجه شده، و توماس هاردی با روایت داستان زندگی این شخصیت، از باارزش ترین نهادهای جامعه ی ویکتوریایی-از قبیل ازدواج، طبقه ی اجتماعی، دین و تحصیلات عالی-به سختی انتقاد کرده است.
روستایی فقیری به نام جود فاولی، آرزو دارد تا در دانشگاه عالی کرایست مینستر تحصیل کند، اما بلندپروازی های جود به واسطه ی تبعیض در طبقه ی اجتماعی و دختری روستایی که با تظاهر به حامله بودن، او را وادار به ازدواج با خود می کند، راهی از پیش نمی برد. جود که در ازدواجی بدون عشق گرفتار شده، حرفه ی سنگ تراشی را برمی گزیند و عاشق دخترعموی روشن فکر و آزادی خواه خود، سو برایدهد، می شود. سو که از ازدواج و زندگی مشترکش ناراضی است، به منظور زندگی با جود، همسرش را ترک گفته و پس از مدتی از او حامله می شود. فقر و قضاوت های جامعه، فشاری غیرقابل تحمل به این زوج وارد کرده و آن ها را به قعر مارپیچی از مشکلات پرتاب می کند که پایانش، یکی از شوکه کننده ترین صحنه ها در تمامی ادبیات است. جود گمنام، شاهکاری خیره کننده و بی پرده ترین و شخصی ترین رمان توماس هاردی به حساب می آید.
روستایی فقیری به نام جود فاولی، آرزو دارد تا در دانشگاه عالی کرایست مینستر تحصیل کند، اما بلندپروازی های جود به واسطه ی تبعیض در طبقه ی اجتماعی و دختری روستایی که با تظاهر به حامله بودن، او را وادار به ازدواج با خود می کند، راهی از پیش نمی برد. جود که در ازدواجی بدون عشق گرفتار شده، حرفه ی سنگ تراشی را برمی گزیند و عاشق دخترعموی روشن فکر و آزادی خواه خود، سو برایدهد، می شود. سو که از ازدواج و زندگی مشترکش ناراضی است، به منظور زندگی با جود، همسرش را ترک گفته و پس از مدتی از او حامله می شود. فقر و قضاوت های جامعه، فشاری غیرقابل تحمل به این زوج وارد کرده و آن ها را به قعر مارپیچی از مشکلات پرتاب می کند که پایانش، یکی از شوکه کننده ترین صحنه ها در تمامی ادبیات است. جود گمنام، شاهکاری خیره کننده و بی پرده ترین و شخصی ترین رمان توماس هاردی به حساب می آید.
درباره نویسنده کتاب تامس هاردی
توماس هاردی، زاده ی 2 ژوئن ۱۸۴۰ و درگذشته ی 11 ژانویه ی ۱۹۲۸، رمان نویس و شاعر جنبش طبیعت گرایی اهل انگلستان بود. آثار او معمولا در جنبش طبیعتگرایی طبقه بندی می شوند، اما در چندین شعر او رگه هایی از ادبیات عصر روشنگری و رمانتیسیسم دیده می شود.توماس هاردی در حوالی دورچستر انگلستان به دنیا آمد. پدرش سنگ تراش و مادرش زنی با مطالعه بود. توماس تا سن هشت سالگی یعنی زمانی که برای اولین بار به مدرسه رفت، نزد مادرش درس می خواند. پس از آن چند سالی در یک مدرسه ی محلی، لاتین آموخت. از آن جا که موقعیت اجتماعی خانواده ی هاردی به گونه ای نبود که ملزم به تحصیل در دانشگاه باشد، تحصیلات رسمی او در سن شانزده سالگی پایان یافت. پس از آن او نزد یک معمار محلی کارآموزی را آغاز کرد. توماس هاردی تا سال ۱۸۶۲ به عنوان یک معمار آموزش دید و پس از آن به لندن رفت و در کالج کینگ ثبت نام کرد. او موفق به دریافت جایزه ای از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا و انجمن معماری شد. توماس هاردی هیچگاه لندن را خانه خود ندانست. او در لندن به اختلاف طبقاتی و جایگاه اجتماعی اش واقف بود. پنج سال بعد هاردی در حالی که نگران سلامتش بود به دورست بازگشت و تصمیم گرفت زندگی اش را وقف نوشتن کند.هاردی سال ۱۸۷۰ با همسر آینده اش «اما لاوینیا گیفورد» آشنا و به دام عشق او گرفتار شد. توماس و اما سال ۱۸۷۴ ازدواج کردند. مرگ اما در سال ۱۹۱۲ تاثیر عمیقی بر توماس هاردی گذاشت. پس از مرگ اما، توماس به کورنوال سفر کرد تا خاطرات پیشینش با همسر درگذشته اش را تجدید کند، اشعاری که هاردی در سال های ۱۹۱۲ و ۱۹۱۳ سرود، متاثر از مرگ اماست. پس از آن در سال ۱۹۱۴ با فلورانس امیلی داگدل که ۳۹ سال از او جوان تر بود، ازدواج کرد. در آن زمان او همچنان درگیر مرگ همسر نخستش بود و سعی می کرد با سرودن شعر بر این غم فایق آید.هاردی دسامبر سال ۱۹۲۷ به ذات الجنب (آب آوردن ریه) مبتلا شد و در ژانویه ی سال ۱۹۲۸ درگذشت. در گواهی فوت، علت مرگ ایست قلبی و کهولت سن ذکر شد. تدفین توماس هاردی بحث برانگیز بود؛ وصی او مایل بود پیکر هاردی در قطعه ی شاعران دفن شود ولی خواسته ی قلبی هاردی این بود که در کنار همسر نخست محبوبش بیارامد. در نهایت قلبش در کنار مزار همسرش در استینسفورد و خاکسترش در قطعه ی شاعران کلیسای وست مینیستر دفن شد. کمی بعد از مرگ هاردی، وصی اموال او نامه ها و دفترچه یادداشتش را سوزاند. تنها ۱۲ قطعه باقی ماند که یکی از آن ها شامل بریده روزنامه های سال های دهه ی ۱۸۲۰ میلادی است. تحقیقات بعدی نشان داد که هاردی چطور از این داستان ها در آثارش استفاده می کرده است.
ویژگی های کتاب جود گمنام
- جزو لیست برترین رمان های انگلیسی گاردین
- فیلمی بر اساس این کتاب در سال 1996 ساخته شده است.
گفت و شنودهایی درباره کتاب جود گمنام
توماس هاردی، بزرگترین نویسنده ی داستان های تراژیک در میان رمان نویسان انگلیسی است.
Virginia Woolf
این اثر، نشان گر گذار به ادراک و حساسیت های ادبی مدرن است.
Guardian
جود گمنام، همانند شخصیت های درون صفحاتش، از زمان خود جلوتر بود.
British Library
خلاصه هایی از کتاب جود گمنام
جود البته می دانست که چیزی که دختر را به ارسال این پیام برانگیخت هیچ ربطی به کسب و کار پدرش ندارد. زنبیل را زمین گذاشت، تکه گوشت را برداشت، به کمک چوبدستش راهی برای خود گشود، از پرچین بالا رفت و به موازات هم از دو سوی کناره جوی به طرف پل چوبی پیش رفتند. دختر هم چنان که به پل نزدیک می شد، بی آنکه جود متوجه باشد، با عمل ظریف و مهارت خاصی دو گونه اش را از درون مک زد و با این حرکت غریب، انگار به نیروی جادو، چالکی بر هریک از گونه های گرد و صافش پدید آورد.
جود در پرتو روشنایی بامدادی، درحالی که یار را در کنار خویش احساس می کرد راهی را که چند ساعت پیش در تاریکی پیموده بود در پیش گرفت و به پای تپه رسید. در اینجا از آهنگ گام ها کاست، و سپس ایستاد. اینک در نقطه ای بود که نخستین نگاه را از او ربود. آفتاب تازه برآمده بود و احتمال نداشت که کسی پیش تر از آنجا گذشته باشد. زمین را نگاه کرد، و آه کشید. از نزدیک که نگاه کرد جای پاهاشان را آنگاه که ایستاده و شانه به شانه هم بودند، دید. اکنون آرابلا اینجا نبود و قلم خیال بر این بافته طبیعت چنان تصویری از حضور گذشته او پرداخت که خلئی در درونش دهن گشود که با هیچ چیز پرشدنی نبود. بید هرس شده ای در همان نزدیکی بود، و این بید اکنون با هر بید دیگری در جهان فرق داشت. اکنون منتهای آرزوش این بود که بتواند این شش روزی را که در میان آمده بودند از سر راه بردارد و نابود کند تا از نو با او دیدار کند، حتی اگر بنا بود که هفته ای بیش زنده نماند.
تو هیچ وقت، آن طور که من دوستت دارم، دوستم نداشته ای؛ هیچ وقت، هیچ وقت! قلبت، پرشور و احساس نیست و در شعله ها نمی سوزد! تو در کل، یک جور شبح یا پری هستی، نه یک زن!
دیدگاهها
پاک‌کردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.