کتاب تاریخ انسان شناسی

اصطلاح آنتروپولوژی ها از دو واژه ی یونانی و آنتروپوس به معنای انسان و لوگوس به معنای دانش یا شناخت ترکیب یافته و مجموعا به معنای مطالعه و شناخت انسان است. نخستین فرهنگستان ایران، که در ۱۳۱۴ ش به ریاست محمدعلی فروغی، رئیس الوزراء وقت تشکیل شد در برابر واژه «آنتروپولوژی »، واژه ی مردم شناسی و در برابر اتولوژی واژه ی نژاد شناسی را گذاشت. اعضای واژه گزینی فرهنگستان، مردم شناسی را علمی که به شرح کارهای مادی اقوام و ملل مختلف می پردازدو نژاد شناسی را علمی که احوال ملل مختلف را شرح داده و از استعداد هر قوم گفتگو می کند تعریف کرد.
این اولین کتابی است که کل تاریخ انسان شناسی اجتماعی و فرهنگی را در یک جلد پوشش می دهد. با شروع خلاصه‌ای از این رشته در قرن نوزدهم، با کاوش در شخصیت‌های اصلی مانند مورگان و تایلور، در ادامه مروری جامع از این رشته در قرن بیستم ارائه می‌شود. بخش عمده کتاب به موضوعات و مناقشات مشخصه اختصاص دارد. این کتاب انسان شناسی پس از جنگ جهانی اول، از کارکردگرایی ساختاری از طریق ساختارگرایی تا هرمنوتیک، بوم شناسی فرهنگی، تحلیل گفتمان و اخیرا جهانی شدن و پست مدرنیسم را پوشش می دهد. نویسندگان در سراسر کتاب بر نیاز به مشاهده تغییرات در رشته در زمینه اجتماعی، سیاسی و فکری گسترده تر تاکید می کنند. این کتاب تاریخچه مختصر یک رشته ی مهم، در روایتی جذاب و قابل تامل است که برای دانشجویان انسان‌شناسی در سراسر جهان جذاب خواهد بود.