کتاب بحران روانکاوی

امروزه روانکاوی دچار بحران شده است. از نشانه های ظاهری این بحران، کاهش تعداد دانشجویان این رشته و کم شدن مراجعه کنندگان به روانکاو به منظور درمان است. در برابر روانکاوان، رقبایی قد برافراشته اند که مدعی درمان بیماران با هزینه ی کمتر و در مدتی کوتاه تر هستند. روانکاو که تا ده سال پیش تنها مرجع صلاحیتدار برای درمان اختلالات روانی طبقه ی متوسط شهری تلقی می شد، حال در برابر رقیبان خود موضع دفاعی گرفته و مقام انحصاری خویش را از دست داده است.

قرن حاضر-عصر نگرانی ها-تنهایی و انزوای فزاینده ای را به همراه آورده است. فروپاشی دین، پوچی و بیهودگی سیاست، ظهور «انسان تشکیلاتی از خود بیگانه» طبقه ی متوسط شهری را از جهت گیری و احساس ایمنی در جهان بی معنی و بی محتوا محروم ساخته است.

گرچه عده ی معدودی جهت گیری های تازه ای در سوررئالیسم، سیاست رادیکال و ذن بودیسم یافته اند اما به طور کلی، فرد لیبرال واقعگرا در پی فلسفه ای است که در جهان بینی وی تغییر اساسی ندهد؛ یعنی از دوستان و همگنانش «متمایز و متفاوت» نشود.