پریشانی ماه

تحریرهایی موجز از کتاب پریشانی ماه

من بودم، همیشه بودم اما تو منو نمی دیدی. اولش به عنوان یه دختر شکست خورده یا یه هم خون دوستت داشتم. شاید ترحم وار. اما بعد دیدم درگیرت شدم. درگیر نگاهت، کلامت و آرامشت. تو طوفان زده ای بودی که به من آرامش دادی. بعد یهو دیدم تا می بینمت قلبم تند می زنه. دیگه بازیچه نمی خواستم. تو رو می خواستم. تو ماه پریشون من بودی…

خلاصه های کوتاه از کتاب پریشانی ماه