پرنده خوشبختی

وارد کمربندی شدند. باریس ضبط را روشن کرد. آهنگهای دهه ی هفتاد پخش شد. سبک رترو. موسیقی خوبی بود، اما زمانه‌ی عجیبی داشت: سوسیالیسم. تنها یک چنین سیستم مصنوعی ای میتوانست آرزوی داشتن یک اوناسیس را در انسان بپروراند! این که عمویی خواهد آمد و و همه چیز را در طبق اخلاص میگذارد و با خود می آورد. نه… باید خودت یک اوناسیس بشوی و خودت روی کیف پول خودت بایستی. آری این درست تر است.

(برگرفته از متن ناشر)