رمان اول ژان بپتیست آندرهآ سال ۲۰۱۷ منتشر شد؛ملکهی من که هم با اقبال بسیار خوب خوانندگان روبهرو شد و هم چند جایزهی ادبی را برای نویسنده به ارمغان آورد، از جمله جایزهی بهترین رمان اول، جایزهی فمینا و جایزهی الن فورنیه. رمان دوم او، صد میلیون سال و یک روز (۲۰۱۹) مثل رمان اول پرفروش بود و منتقدان ادبی استقبال گرمی از آن کردند، اما موفقیت اصلی این نویسنده با رمان سومش به دست آمد: شیاطین و قدیسان (۲۰۲۱) که دو جایزهی ادبی را به خود اختصاص داد (خوانندگان مجلهی لیر، اوست-فرانس) و خیلی زود به چند زبان دنیا ترجمه شد. ژان بپتیست آندرهآ با سه رمان تحسینشده و پرفروش به نویسندهای معروف در فرانسه و جهان بدل گشت و سال ۲۰۲۳، با رمان چهارمش، مراقبش باش، برندهی معتبرترین جایزهی ادبی فرانسه شد؛ جایزهی گنکور.
رمان مراقبش باش در ایتالیای قرن بیستم میگذرد، زمانی که این کشور تحت سلطهی فاشیسم بود. نویسنده در کنار روایت عشقی منحصربهفرد بین مرد هنرمندی فقیرزاده و دختری از طبقهی اشراف، ما را به دل صومعهای متروک میبرد که مجسمهای اسرارآمیز در آن پنهان است. شاهکاری که مجسمهساز عاشق ساخته و واتیکان دستور داده تا آن را از دید عموم پنهان کنند چون به مردم آسیب میرساند.
رمان مراقبش باش در ایتالیای قرن بیستم میگذرد، زمانی که این کشور تحت سلطهی فاشیسم بود. نویسنده در کنار روایت عشقی منحصربهفرد بین مرد هنرمندی فقیرزاده و دختری از طبقهی اشراف، ما را به دل صومعهای متروک میبرد که مجسمهای اسرارآمیز در آن پنهان است. شاهکاری که مجسمهساز عاشق ساخته و واتیکان دستور داده تا آن را از دید عموم پنهان کنند چون به مردم آسیب میرساند.
تحریرهایی موجز از کتاب مراقبش باش
چشمانش خاکسترم میکرد، درست مثل هجده سال پیش که جرئت کرده بودم بدون اینکه پشت سرم را نگاه کنم ترکش کنم. شاید دلیل جروبحثهای همیشگیمان درواقع همین بود، در یک نوستالژی ساده برای خشممان، در دورهای که شوالیهها خوب بودند و اژدها بد، عشق نجیبانه بود و هر ضربهای که زده میشد با دلیلی والا توجیه میشد.
پیهتای ویتالیانی در شش ماه آخر سال 1951، در تاریخی نامعلوم به ساکرا منتقل شد. ساکرا بهدلیل انزوا و تعداد کم بازدیدکنندگانش در آن دوره انتخاب شد؛ پدر وینچنزو با خودش فکر میکند چهقدر اوضاع تغییر کرده است. مجسمه در جعبهای سه لایه، یک ساختار خارجی فلزی و دو پوشش چوبی، بستهبندی شد. علیرغم رسوایی و شاید هم بهخاطر خودش که اثر هنری گرانبهایی بود، یکی از معدود مجسمههای باقیمانده از میمو ویتالیانی که از توانایی تا حدودی ماوراءطبیعی خود هنرمند برای دردسر آفرینی جان سالم به در برده بود.

دیدگاهها
پاککردن فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.