غرور و تعصب(نمایشنامه)

نمایشنامۀ «غرور و تعصب» به قلم کیت همیل اقتباسی مدرن از رمان کلاسیک جین آستن است. این اقتباس چشم اندازی تازه، پرانرژی و طنز را به این رمان محبوب بخشیده است که آن را برای مخاطبان معاصر قابل درک و جذاب می کند. کیت همیل که به‌خاطر اقتباس‌های نوآورانه و شوخ‌انگیزش از ادبیات کلاسیک شناخته می‌شود، این رمان آستن را با تمرکز بر مفاهیم پوچی‌ و هیجان‌های یافتن همتای کامل (یا ناقص) خود در زندگی بازنویسی می‌کند. فضای نمایش در انگلستان است که هنجارها و آداب و رسوم اجتماعی آن دوره در روایت حفظ شده است. شخصیت‌های اصلی به همان شکل رمان، باقی مانده اند، الیزابت بنت (لیزی) به عنوان نقش اصلی داستان و آقای دارسی به‌عنوان عاشقی مغرور و پیش بینی ناپذیر. از دیگر شخصیت های کلیدی می توان به آقای بنت، خانم بنت، جین بنت، لیدیا بنت، آقای بینگلی و آقای کالینز اشاره کرد. داستان، خانواده بنت، به ویژه پنج خواهر بنت را شرح می دهد که تحت فشارهای جامعه برای ازدواج هستند. لیزی بنت، دومین فرزند بزرگ خانواده، مصمم است تا برای عشق ازدواج کند و نه مسائلی مانند آسایش مادی یا موقعیت اجتماعی است. این نمایش مضامین عشق، طبقه اجتماعی و فشارهای اجتماعی را به تصویر می کشد که در نهایت نیز با ازدواج لیزی و دارسی به پایان می رسد. این نمایشنامه همچنین به بررسی محدودیت‌های زنان در جامعه آن زمان انگلستان و فرصت‌های محدودی که در اختیار آنها قرار می‌گیرد می‌پردازد. همیل از طریق طنز و شوخ طبعی، پوچ بودن این هنجارهای اجتماعی و انعطاف پذیری شخصیت هایی را که آنها را به چالش می کشند، برجسته می کند. سبک نوشتار هامیل از زبان مدرن و دیالوگ های سریع استفاده می کند تا حسی معاصر به این داستان کلاسیک بدهد. نمایش اغلب پردۀ چهارم را کنار می زند تا مستقیما با تماشاگر درگیر شود که سطحی از فرا تئاتری بودن را به نمایش اضافه می کند. به لحاظ طراحی صحنه نیز، هامیل طوری به طراحی صحنه پرداخته است که نمایش با مجموعه ای مینیمال اجرا شود که اجازه می دهد تمرکز بینندگان روی شخصیت ها و تعاملات آنها باقی بماند.