سه نمایش نامه طنز

این مجموعه شامل سه نمایش‎نامه به شیوه طنز و عمدتا حاوی نگرشی تاریخی‎ـ‎اجتماعی به مضامین گوناگون است، که در آن‎ها شیوه ‎های گوناگون کار، اعمّ از «تئاتر بی‎چیز»، فاصله ‎گذاری، بهره‎ گیری مفهومی از نورپردازی، پاره ‎ای تدابیر تصویری و صوتی، الگوهای تجزیه و ترکیب صحنه ‎ها در قالب هم‎جایی و هم‎زمانی صحنه‎ های اصلی و فرعی در برخی از آن‎ها (به ‎عنوان عواملی شاخص و حاوی مفهوم و مقصود پیام‎رسان) و… به کار گرفته شده است. به این ترتیب، شاید این نمایش‎نامه‎ ها با توجه به محتوای برنامه‎ های آموزش هنرهای نمایشی در دانشگاه‎ های ایران، بتواند برای استادان و دانش‎جویان رشته‎ های گوناگون زمینه‎ هایی را برای بررسی و کار متنوع فراهم سازد، و از این رو در چشم ‎انداز آنان نیز قرار گیرد. این نمایش‎نامه‎ ها برای صحنه تئاتر نوشته شده است، اما امکان عرضه آن‎ها با دیگر روش‎های رسانه ‎ای نیز میسّر است.