سرمایه داری به سبک چینی

از محاسن کتاب‌هایی مثل «چین چگونه سرمایه‌داری شد؟» و «سرمایه‌داری به سبک چینی» این است که عاشقان و واله‌های نئولیبرالیسم در قالب نویسنده‌های این کتاب‌ها برای اینکه ثابت کنند رشد اقتصادی امروز چین مرهون اجرای سیاست‌های مبتنی بر بازار آزاد است، با انبوهی سند، مدرک، شواهد و قرائن این مهم را شفاف می‌کنند و این بخت را از خودشان می‌گیرند که هم‌چنان به چین بگویند «کمونیستی». البته پاندومی کرونا موجب شد از نو تمام رسانه‌های سرمایه‌داری از ترکیب «چین کمونیستی» به وفور استفاده کنند و برای تمام بدبختی‌های که بر انسان و زمین نازل کرده‌اند، دشمنی بتراشند و مقصری درست کنند به نام «کمونیسم». کتاب «سرمایه‌داری به سبک چینی؛ چرا الگوی توسعه‌ی چینی تقلیدناپذیر است؟» از دو جهت بسیار مهم و قابل اعتناست. یکی اینکه با دقت، موشکافی، مستند و مستدل ثابت می‌کند کشور جمهوری خلق چین سرتاپا کشوری سرمایه‌دارانه‌ است و از ارکان اساسی جهان سرمایه‌داری. دیگر اینکه با تدقیق در مدل سرمایه‌داری چینی، این مهم را ثابت می‌کند که سرمایه‌داری فقط یک مدل نیست و همان‌طور که سرمایه‌داری آمریکایی، آلمانی و انگلیسی داریم، سرمایه‌داری چینی، سرمایه‌داری ایرانی و غیره هم داریم و خواهیم داشت. سرمایه‌داری به سبک چینی نوشته‌ی یاشنگ هوانگ، علاوه بر بررسی جامع و کامل پرجمعیت‌ترین کشور سرمایه‌داری جهان، شرح و توضیح این نکته هم هست که مدل‌های مختلفی از اجرای سیاست‌های نئولیبرال در جهان وجود دارد که چین یکی از آن مدل‌هاست که به ادعای نویسنده‌ی کتاب، این مدل تقلیدناپذیر هم است.