زندگی کوتاه است و آرزو بی پایان

رمان «زندگی کوتاه است و آرزو بی پایان» هفتمین رمان پاتریک لاپیر است که سال 2010 به چاپ رسید و در همان سال موفق به دریافت حایزه ی ادبی فمینا شد. «زندگی کوتاه است و آرزو بی پایان» رمانی تراژیک است با سبکی شاعرانه که شخصیت هایی را به تصویر می کشد که هر یک در دام آرزو های بی پایان خویش گرفتارند. نورا نوبل دختر زیبای انگلیسی که هموراه آرزو و رویای تئاتر در سر می پروراند و دو مرد که در هوس او هستند، یکی در تردید و دیگری در انتظار به سر می برند اما هر دو رنج می کشند.

لاپیر در مورد این رمان می گوید : «هر چند اندوه فراوانی در این رمان نهفته است اما این رمان بیانگر آن است که خوشبختی ناب تنها با عشق حاصل می شود.»