رهبری در سازمان ها

باید شکل ، اندازه ، حدود ، و روش های عملکرد را تغییر دهیم .منابع محدوداند؛ ساختارهای سازمانی یکنواخت تر شده اند ؛ قدرت بهتر توزیع و تفویض شده است ، کارکنان نیازمند انگیزه ، جهت و اطمینان خاطراند . تغییر قدرت به نیاز فوری بدل شد؛ رهبری پاسخی مطلوب ارائه داد . سوالات «چرا رهبری و چرا حالا» با اینکه رهبری شامل چه چیزی است و زمینه متغیری که با نگاهی متفاوت به آن نگریسته می شود ارتباط تنگاتنگ دارد ؛ برای مثال ، دغدغه رهبری را میتوان حداقل تا حدی با تمرکز بر فردگرایی تبیین کرد . تمرکز جدید بر موضوع رهبری در دهه های 1980 و1990 را حداقل تا بخشی می توان تجلی طرز فکر فردگرایی تفسیر کرد . در دهه گذشته تا پیشتر از آن علاقه بیشتری به جنبه های پیروی و رهبری خدمتگزار ابراز شده است . در بخش خصوصی ، شرکت های بزرگ و منظم با پیشرفت شغلی ثابت و سنجیده از سلسله مراتبی روشن ، جای خود را به شکل سازمانی تقلیل یافته ، بدون لایه و تفویض شده دادند ، دیری نپایید که برنامه ریزی شرکتی اعتبار خود را از دست داد ؛ افرادی (رهبران) که دارای بینش بودند جذب شدند ؛ مهارت های نرم رهبری نظیر الهام بخشی ، بینش و خلاقیت برای مدیریت ، که حالا عملیاتی و متمرکز بر نگهداری سیستم بود ، مورد نیاز بود. تضاد میان رهبری و مدیریت که همواره در دوره ها ، ارائه ها و ادبیات چند دهه گذشته مطرح می شود در این کتاب ترسیم شده است.