رابعه و بکتاش

داستانی با ریشه های واقعی که نخستین بار عطار نیشابوری آن را به شکلی افسانه ای باز افرینی کرد ودر قالب مثنوی به شعر درآورد. داستان عشق ممنوعه ی رابعه -نخستین زن شاعر پارسی گو- به بکتاش غلام برادرش. داستان عشقی شورانگیز که موانع بسیاری بر سر راه وصال عاشق و معشوق است اما از آنجا که عشق در ذات خود عملی انقلابی و نوعی مبارزه است در اینجا نیز عشق پاک و خالص یک لحظه رابعه و بکتاش را آرام نمی گذارد و آنها را وا می دارد که برای وصال از هیچ عملی فروگذار نکنند. امیر عباسیان این داستان را در مجموعه ی عشق های ممنوعه به نثر در درآورده است نثر او توصیفی و خیال انگیز است و در تلاش است که حال هوای داستان را به تمام و کمال انتقال دهد. اگر در پی شناخت ماهیت و نمود عشقی خالصانه هستید خواندن این اثر به شما توصیه می شود.