درباره یقین

اگر می دانید که این خود دست هست، مابقی را به خودتان وا می گذاریم. هنگامی که کسی می گوید گزاره ای این چنین قابل اثبات نیست، مسلما بدان معنی نیست که آن گزاره ممکن نیست از گزاره های دیگر ریشه گرفته باشد، هر گزاره ای ممکن است از گزاره های دیگر استنتاج شود. اگر کسی بگوید “نمی دانم آیا اینجا یک دست وجود دارد” می توان به او گفت: دقیق تر نگاه کن. این امکان اقناع شخص از ادات بازی زبان است، از صوّر ذاتی آن… من می دانم یک انسان هستم، برای اینکه دریابی به چه سبب معنای این گزاره مبهم است، به نفی آن بیندیش…