داد از غم تنهایی

تنهایی مفهومی است که عده ای آن را دلپذیر یافته و به سمتش می شتابند و عده ای هراسان و گریزان با آن برخورد می کنند. برخی از فرط شلوغی های اطرافشان، کوچک ترین لحظات تنها شدن را ستایش می کنند و برخی آن قدر آن را تجربه کرده اند که حتی لحظه ای تنها شدن را عذاب آور می یابند. نحوه ی تعاملات هر کدام از این انسان ها با تنهایی ریشه ای در تجارب آن ها داشته و اثری بر زندگی آینده ی آن ها خواهد گذاشت اما آنچه که “عباس کیارستمی” هنرمند نامی و کارگردان مشهور کشورمان بیشتر مد نظر قرار داده، آن دسته از افراد است که فغان از غم تنهایی سر داده اند و این مساله را لکه ی اندوهی بر آیینه ی شادی هستی می دانند.
“عباس کیارستمی” در کتاب “داد از غم تنهایی” به این مفهوم در “شعر شاعران کهن و معاصر” پرداخته و گنجینه ای از اشعار، ابیات، بندها و مصرع هایی را که در باب تنهایی و مشتقات آن سروده شده اند، یک جا گردآوری نموده است. “داد از غم تنهایی” عنوانی برگرفته شده از غزل حضرت حافظ است که با مطلع ای پادشه خوبان “داد از غم تنهایی” آغاز می شود و “عباس کیارستمی” زیباترین و ارزشمندترین اشعار سروده شده در این باب را یک جا گلچین کرده و در اختیار مخاطب قرار داده است. وی نظارت و گردآوری بر این مجموعه ی دلنشین را در سال نود و دو به پایان رساند اما منتظر نوشتن مقدمه ای از جانب یکی از شاعران معاصر برای آن بود که اجل مهلتش نداد و کار چاپ کتاب نیز به تعویق افتاد. اینک این تدوین باشکوه که یادگاری از “عباس کیارستمی” است در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.