خالکوب آشوویتس

خالکوب آشوویتس سندی خارق العاده است که هفتاد سال پس از حوادثی که شرح اش رفته است به دستمان رسیده و نهیب مان می‌زند، چگونه بسیاری از داستان‌ها تا ابد ناگفته می‌مانند . به یادمان می‌آورد که هر یک از قربانیان بی شمار هولوکاست آدمی بوده با داستانی یگانه… و این قصه، قصه‌ای است یکتا ، حتی با معیار‌های قصه‌های هولوکاست – با داستانی موثر، جسور و روحیه بخش و البته ، پنجره‌ای گشوده به یکی از وحشتناک‌ترین حوادث تاریخ بشر. هدر موریس در خالکوب آشوویتس ، داستان لیل را با وقار و خودداری تعریف می‌کند، هرگز اجازه نمی‌دهد صدای خودش در آن رخنه کند، همچنین نمی‌گذارد داستان عشق بر بافت بزرگ‌تر آن ، یعنی دربه دری، آسیب روانی و بقا چیره شود. خالکوب آشوویتس داستانی است درباره هستی پهلو به پهلوی غایت رفتار بشر: خشونت حساب شده در کنار رفتارهای پیش‌بینی نشده و عاری از خودخواهی عشق.