تمثیلات

تحریرهایی موجز از کتاب تمثیلات

پس گیسوی بافته شده اش که برای کودکان هیبتی داشت هرچه بیش تر فرومی افتاد و از مالش آن بر ابریشم زربفت جامهٔ مراسم جشن او نجوایی آرام برمی خاست. در همین وقت بود که یک کرجی روبه رویمان توقف کرد. کرجی بان به پدرم اشاره کرد تا از خاکریز پایین برود و خودش از طرف دیگر بالا آمد. در نیمهٔ راه به هم رسیدند، کرجی بان چیزی در گوش پدرم زمزمه کرد و برای این که به او کاملا نزدیک شود او را در بغل گرفت. از حرف هایشان چیزی نفهمیدم، فقط ظاهرآ می دیدم که چطور پدرم آن خبر را باور نمی کند، کرجی بان سعی می کرد ثابت کند که حقیقت را می گوید، اما پدرم باز هم باورش نمی شد. کرجی بان با شور و هیجانی که خاص دریانوردان است کم مانده بود برای اثبات حقیقت یقهٔ خود را چاک دهد که پدرم قدری آرام شد و کرجی بان با سروصدای بسیار درون کرجی جست و دور شد. غرق در افکار خویش، پدرم پیش من بازگشت، چپقش را با ضربه ای خالی کرد و پشت شال کمرش فروبرد. گونه هایم را نوازش داد و سرم را در بغل کشید، این کار را بیش از هر چیز دوست داشتم، مرا بی نهایت خوشحال می کرد، بدین ترتیب به خانه آمدیم. آن جا روی میز حریرهٔ برنج آماده بود و از آن بخار برمی خاست.

خلاصه های کوتاه از کتاب تمثیلات