آویدوریان (پایان اتحاد)

صدهزار سال قبل زمانی که هیچ اثری از تمدن بشر وجود نداشت، موجودات دیگری زمین را در اختیار داشتند، موجوداتی باهوش و قدرتمند که هیچ کدامشان قدرت طلب نبودند. متاسفانه بشر در تمدنی که بعدها پدید آورد تفاوت میان این دو را هرگز درنیافت.
اما آن ها چه موجوداتی بودند؟
همه چیز برای تمام گونه ها در زمین فراهم بود و هیچ خطری آن ها را تهدید نمی کرد. هیچ عاملی برای ترسیدن وجود نداشت تا اینکه روزی روزگاری در شرق دور، پلیدی نمایان شد و مردابی سیاه مانند چشمه‌ای جوشان از دل زمین بیرون زد. گازهای سمی و شیره سیاه و متعفن این مرداب شوم به سرعت پیشروی میکردند تا آنجایی که تمام شرق را در بر گرفتند و آن را به برهوتی بی همتا مبدل ساختند. اما این تمام آن اتفاق شومی نبود که گونه های ساکن زمین را تهدید میکرد. مرداب سیاه از دل خود موجوداتی را به بیرون می کشاند، موجوداتی درنده و شیطانی که همواره تشنه کشتن بودند اما دنیا پروردگاری مهربان هم داشت که بسیار قدرتمند بود. ساکنین دنیای روی زمین امید خود را به او بستند تا از آنها در مقابل پلیدی محافظت کند. پروردگار در پاسخ به این درخواست تصمیم بزرگی گرفت و گونه ای را برای مقابله با موجودات شیطانی خلق کرد. آن گونه جدید انسان‌های بال دار بودند….

(برگرفته از متن ناشر)