فی حقیقه العشق

کتاب « فی حقیقه العشق» نوشته « شهاب الدین یحیی سهروردی» با ترجمه « حیدر شجاعی » توسط انتشارات«مولی» به چاپ رسیده است.
این کتاب نگاهی است به زندگی شیخ شهاب‌الدین سهروردی. داستان از کودکی یحیی آغاز می شود. او پسری خردسال است که روزی گروهی کودک را می‌بیند که به مکتب‌خانه می‌روند و کنجکاو می‌شود و دنبال آنها می‌رود، اما آنها را گم می‌‌کند. یحیی با اصرار به پدرش و به قصد علم آموزی، به شهر مراغه نزد استاد مجدالدین می‌رود؛ بعد از چند ماه یحیی رساله‌ای را به استاد خود نشان می‌دهد و استاد با دیدن نظرهای او، به شاگرد نوجوان خود می ‌گوید دیگر چیزی برای آموختن به او ندارد و برای علم آموزی باید نزد استادان دیگری برود.

یحیی عازم اصفهان می‌شود و در آنجا شیخ ظهیرالدین فارسی، از بزرگان علم منطق و فلسفه، او را به شاگردی می‌پذیرد. بعد از مدتی، یحیی بهترین شاگرد استاد ظهیرالدین می‌شود و لقب «شیخ شهاب الدین» را از استاد می‌گیرد و در همین زمان برخی از رساله‌های خود را می‌نویسد، اما استاد نگران آرا و نظرهای شیخ جوان است. یحیی کم‌ کم درمی ‌یابد که علم محض او را راضی نمی‌کند و برای تجربه آشنایی با مردمان سرزمین‌های دیگر عازم سفر می‌شود. وی همواره به نظرهای دانشمندان پیش از خود نیز ایرادهایی وارد می ‌دانست؛ همین مسئله در شهرهایی از جمله دمشق، رم و دیاربکر برای او دردسر فراهم می‌کند و به سبب درگیری او با اهل علم در آن شهرها، بازهم مجبور به سفر می‌شود.