خانه دوشیزه پرگرین برای بچه های ویژه

تحریرهایی موجز از کتاب خانه دوشیزه پرگرین برای بچه های ویژه

A moving, and wondrously strange novel.

رمانی تکان دهنده که به شگفت آوری عجیب است.

John Green

Readers searching for the next Harry Potter would want to visit Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children.

مخاطبینی که به دنبال هری پاتر بعدی هستند، دوست خواهند داشت که از خانه ی خانم پریگرین دیدن کنند.

CNN

An enjoyable, eccentric read.

رمانی لذت بخش و غیرمعمول.

Publishers Weekly

خلاصه های کوتاه از کتاب خانه دوشیزه پرگرین برای بچه های ویژه

والدینم بعد از هفته ها ملایمت، سرم داد کشیدند. راستش، خیالم از شنیدن دوباره ی همان صداهای مطبوع و شیرین همیشگی آسوده شد و من هم در جوابشان چندتایی حرف نامربوط تحویل دادم: این که لابد خوشحالند که بابابزرگ پورتمن مرده و این که انگار فقط من یک نفر بودم که واقعا دوستش داشتم.

چندتا چشم داشت؟
ـ دو تا.
طوری جواب داد: «گرفتم» که انگار هیولاها هم جزو امور روزمره ی چهره نگارهای پلیس بود.
فقط برای این بود که اعتمادم را جلب کنند؛ برایم مثل روز روشن بود. موضوع وقتی کاملا لو رفت که خواست طرح اصلی اش را به خودم بدهد.
پرسیدم: «مگه اینو واسه ی پرونده ای چیزی لازم ندارین؟»
نگاه معنی داری با مأمور پلیس رد و بدل کرد و گفت: «چرا، معلومه! حواسم کجاست؟»
این دیگر جدا توهین آمیز بود.

قبلا درباره ی فرار از زندگی معمولی ام رویاپردازی می کردم، اما زندگی من هیچ وقت معمولی نبود. من فقط نتوانسته بودم بفهمم که چقدر زندگی ام خارق العاده است.